Tetsuo Kondo twierdzi, że wygląd drzew stopniowo zmienia się w miarę spaceru poprzez kładkę. Dzięki niej nie oglądamy już lasu z naszej perspektywy i możemy zbliżyć się do zazwyczaj niedostępnego świata. Ścieżka jest ewidentnie ingerencją ludzką w tym 300 letnim lesie, lecz doskonale się do niego dopasowuje i pozwala człowiekowi go zgłębiać.