kızılay odtülüler dershane

Ekologia

Partyzantka ogrodnicza

Bomba nasienna, czyli połączenie gliny, kompostu, rodzimych nasion oraz wody uformowanych w kulę – symbol „guerrilla gardening”, czyli partyzantki ogrodniczej.  To niedrogi sposób objęcia roślinnością rozległych obszarów w stosunkowo krótkim okresie czasu.

Bomba nasienna, czyli połączenie gliny, kompostu, rodzimych nasion oraz wody uformowanych w kulę – symbol „guerrilla gardening”, czyli partyzantki ogrodniczej.  To niedrogi sposób objęcia roślinnością rozległych obszarów w stosunkowo krótkim okresie czasu.

Pierwsze użycie terminu "ogrodniczej partyzantki" odnotowano w nowojorskim Bowery Houston. Określenia użył Liz Christy w 1973 roku. Grupa przekształciła w ten czas zaniedbaną przestrzeń prywatną w kwitnący ogród. Na dzień dzisiejszy przestrzeń ta wciąż istnieje, utrzymywana jest przez wolontariuszy i nadzorowana przez oddział parku. Od 1970 roku Guerrilla Gardening zyskała na popularności i jest sposobem na poprawę opuszczonych przestrzeni publicznych. 

partyzantka ogrodnicza
Bomba siewna (źródło CC BY-SA 3.0, Herder3)

Zaskakującym faktem jest, iż metodologia sięga XVII wieku, kiedy Gerrard Winstanley i John Chapman lepiej znany jako Johnny Appleseed walczyli o prawo do kultywowania ziemi. Założona została grupa “True Levellers”, która nabyła publiczne grunty pod uprawę roślin. W związku z ich akcjami zostali okrzyknięci kopaczami („Diggers”). Ich celem było przywrócenie porządku społecznego poprzez wdrażanie stylu życia i wartości duszpasterskiej, aby stworzyć równość wśród ludności. 

partyzantka ogrodnicza
Książka o ogrodnictwie bez granic

Guerrilla gardening można zdefiniować jako "uprawa ziemi cudzej bez zezwolenia". Porzucone grunty to częste zjawisko dla miast poprzemysłowych. Taka forma ogrodnictwa preferowana jest zarówno przez jednostki jak i zorganizowane grupy ludzi, którzy działają jako entuzjaści lub w geście prowokacji do wywołania zmian w przestrzeni. Jest to również środek do zmobilizowania ogrodników, którzy nie posiadając własnego kawałka ziemi, mogą pracować na innym, cudzym lub porzuconym. Są też tacy, dla których nielegalne ogrodnictwo to wyraz emocji oraz taktyka przetrwania i zdobywania pożywienia. Poprzednio nie użytkowanym przestrzeniom nadaje się tożsamość oraz buduje się poczucie wspólnoty.

partyzantka ogrodnicza
Logo Guerrilla Garden pośród truskawek (fot. pixeltoo via Umberto Brayj)

Materiał budulcowy pozyskuje się najczęściej najprostszą drogą – od lokalnych dostawców lub z ogrodu przyjaciela. Ważne, by wybierać rośliny, które są odporne na miejskie warunki oraz zmiany atmosferyczne. Powinny być również przekonywujące i kontrastujące z otoczeniem. Trzeba mieć również świadomość, iż nie wszystkie obszary są możliwe do obsadzenia. 

partyzantka ogrodnicza
Ogród Liz Christy (fot. Jessica “The Hun” Reeder)


Bomby siewne są tworzone ręcznie z odzyskanych materiałów i zawierają kompost, torf, nawóz organiczny i nasiona. Można znaleźć już gotowe mieszanki słoneczników czy rodzimych kwiatów. Choć działalność ta jest nielegalna, to jedna z najczęstszych aktywności społecznych. Wielu widzów rozumie komunikat i nie wzywa policji. Działania te przynoszą zieleń miejscom, w których jest ona potrzebna i mile widziana. Partyzantka ogrodnicza w pełni odzwierciedla społeczność i jej potrzeby dotyczące wyglądu przestrzeni publicznej. Najważniejsze, to kierować się trzema zasadami:

1) Działaj na obszarach, które są niewykorzystywane i niepożądane

2) Pozostaw teren w lepszej kondycji, niż go zastałeś

3) Planuj !

mgr inż. arch. kraj. Joanna Magdalena Pracka
Źródło: http://landarchs.com/guerrillas-concrete-jungle/

Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!
Postaw mi kawę na buycoffee.to

Komentarze

Najnowsze z tego działu

Wyszukaj

Newsletter

Adres email nie jest poprawny!
Spróbuj jeszcze raz...

×

Dziękujemy za zapisanie się do subskrypcji naszego newslettera!

×
Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do newslettera Sztuki Krajobrazu!