Ogrody minimalistyczne w stylu Zen można najczęściej spotkać w sąsiedztwie nowoczesnej architektury z betonu i szkła. Prostota, oszczędność środków wyrazu oraz symbolizm charakteryzują ten liczący sobie setki lat sposób urządzania ogrodów. 

Niechęć do zbędnych upiększeń, przesadzonej dekoracyjności jest konsekwencją postawy zen wobec świata polegającej na akceptacji rzeczy takimi jakie one są. Kompozycje roślin i skał charakteryzują się niezwykłą harmonią i elegancją, a jednocześnie szacunkiem do natury. Zaprojektowany w ten sposób ogród staje się dla jego użytkowników odskocznią od stresu, pośpiechu i problemów związanych z wykonywaniem codziennych obowiązków. Spokój emanujący z aranżacji w stylu Zen wycisza umysł i skłania do medytacji. 

Ogród Zen charakteryzuje brak strumyków, sadzawek, które zastąpione zostają przez przemyślany układ żwiru, skał oraz pustej przestrzeni.  Paradoksalnie, choć nieobecna fizycznie, w aranżacji woda pojawia się symbolicznie, w postaci szafirowego szkła uwięzionego w gabionach. W ten zaskakujący sposób, woda staje się głównym bohaterem suchego z założenia ogrodu. 

Oszczędność środków wyrazu, ale jednocześnie ich wyrazistość to kolejna cecha ogrodu Zen. Z tego powodu jego prosta kompozycję zamykają dosyć duże, jasne, wykonane z betonu architektoniczne kubiki. Pozostałą przestrzeń wypełniają drobne otoczaki oraz soczysta zieleń roślin. Swoboda traw została jednak ograniczona ułożonymi poziomo i bezpośrednio na ziemi splitowanymi palisadami. Powstałe w ten sposób krawężniki utrzymują porządek i powstrzymują rośliny przed rozprzestrzenieniem.

Źródło: Libet

Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!